Van werk naar werk: een waaier van initiatieven

"De mogelijkheden om mensen van werk naar werk te begeleiden worden te versnipperd aangeboden. Hierdoor worden kansen gemist. Het wordt tijd dat hierin structuur wordt aangebracht. Alle arbeidsmarktpartijen hebben hiervoor een verantwoordelijkheid. De maatschappij vraagt dit van ons," zegt Joop de Boer, accountmanager afdeling Werkvertrouwen.

Joop schreef hier een stuk over samen met Femke Kooijman, beleidsadviseur bij Arbeidsmarkt bij de ABU.

In Nederland zijn we rijk bedeeld met overheidsinstanties, werkgevers, re-integratiebedrijven, opleiders en uitzendorganisaties die dag in dag uit bezig zijn om mensen die langs de zijlijn staan naar de arbeidsmarkt te begeleiden. En steeds vaker worden mensen die dreigen hun baan te verliezen geholpen bij het traject van werk naar werk.

Een waaier van initiatieven

In alle arbeidsmarktregio’s worden momenteel mobiliteitscentra opgezet. De mobiliteitscentra helpen werkgevers die door de coronacrisis getroffen zijn, en helpen werknemers en zelfstandig ondernemers die door de crisis hun werk verliezen en een (tijdelijke) overstap willen maken naar ander werk. De eerste regio’s zijn net met hun mobiliteitsteam van start gegaan. Daarnaast worden in veel arbeidsmarktregio’s door gemeenten lokale initiatieven opgezet om mensen vanuit een bijstandsuitkering naar werk te begeleiden. Dat is ontzettend mooi, maar ondertussen is het UWV in dezelfde 35 regio's met hun instrumentarium ook bezig om werkzoekenden vanuit de WW te begeleiden.

Alle initiatieven kunnen (en zullen) impact hebben. Maar het zorgt ook voor een kritische ‘maar’. Want het gevolg is een waaier van initiatieven met gemeenten die decentraal allemaal het wiel opnieuw proberen uit te vinden en een UWV die zijn eigen landelijke koers vaart met dezelfde missie. Geen werkzoekende die het nog begrijpt en een onnodige onderbenutting van alle beschikbare middelen en mogelijkheden die er zijn.

Werk moet centraal staan

Kortom: bereiken we wel wat we beogen? Zowel in het van niet-werk-naar-werk als van-werk-naar-werk begeleiden van mensen kunnen we nog meer impact maken als alle betrokken partijen en instanties collectief en transparant gaan samenwerken. Juist nu wordt gevraagd om helder en doelmatig beleid om de doorstroom zoveel mogelijk op gang te houden en te voorkomen dat mensen lang thuis zitten. Een belangrijk onderdeel van het probleem is dat betrokken arbeidsmarkt partijen nog teveel redeneren vanuit hun eigen positie en belangen. Terwijl de maatschappij juist in deze crisis van ons eist dat we een gezamenlijk doel voor ogen hebben. Werk moet centraal staan. Een inclusieve arbeidsmarkt vraagt om inclusief denken en inclusief handelen en daar zijn alle partijen bij nodig! Om die verandering aan te brengen ligt ook een belangrijke rol bij de overheid om hierin het voortouw te nemen.

Met andere woorden: werken en navigeren vanuit de kracht van het grote collectief. Waarbij publieke en private partijen samenwerken met respect voor elkaars verschillen en vanuit de kracht van elk van de organisaties.

Uitwisselen best practices

Gezamenlijk kunnen we er voor zorgen dat succesvolle lokale initiatieven ook door andere regio’s omarmd kunnen worden. De uitwisseling van best practices zou een belangrijke sleutel tot succes kunnen zijn, alsmede de kennis over initiatieven die juist niet bleken te werken. Mede door de uitwisselingen van best practices zal dit zich uiteindelijk ook vertalen naar financiële besparingen. Waardoor de financiële middelen effectiever en succesvoller ingezet kunnen worden. 

Overheidspartijen moeten daarbij veel meer vervlochten raken met alle partijen die daaromheen staan, zoals re-integratiebedrijven, opleiders en uitzendorganisaties. Alles vanuit dat gezamenlijke doel: om meer uitkeringsgerechtigden succesvol uit een uitkeringssituatie naar een betaalde baan te laten doorstromen en mensen die hun baan dreigen te verliezen direct te begeleiden naar ander werk.